Λίγα λόγια με τον καφέ.

  • Καλημέρα σε όλες και όλους. Ο «Πολιτικός σχολιασμός» , ευτυχώς ή δυστυχώς , ξαναγίνεται από σήμερα πολιτικός , μετά το προχθεσινό αφιέρωμα στον Παύλο Σιδηρόπουλο.
  • Ένα αφιέρωμα που με βοήθησε να ξεφύγω για λίγο από τη μιζέρια της καθημερινότητας.
  • Τη μέρα του αφιερώματος , δεν έγραψα τίποτα για τις πορείες που γίνονταν. Πορείες μεγάλες και μαζικές. Δυστυχώς για άλλη μια φορά χάθηκε ο έλεγχος σε πολλές περιπτώσεις.
  • Δεν είμαι από αυτούς που λένε πως οι προχθεσινές πορείες έπρεπε να είναι ένα είδους μνημόσυνο για τον Αλέξη. Είναι λογικό να πάρουν χρώμα πολιτικό και κοινωνικό. Όπως άλλωστε είχε γίνει και το 2008.Αλλά…
  • Αλλά δυστυχώς κάποιες συγκεκριμένες ομάδες υβρίζουν και «λερώνουν» τη μνήμη του νεκρού παιδιού περισσότερο και από τον …Κούγια.
  • Όταν στο όνομα ενός θανάτου , βρίσκεις την ευκαιρία να βγάλεις όλα σου τα απωθημένα , να δοκιμάσεις το νέο σου οπλοστάσιο για να δεις αν είναι πιο αποτελεσματικό απέναντι στα ΜΑΤ , δεν νομίζω ότι προσφέρεις τίποτα.
  • Κι αυτή η ιστορία με τους «μπαχαλάκηδες» και τους ΜΑΤατζήδες έχει παρατραβήξει. Βάζω στοίχημα ότι πλέον θα γνωρίζονται με τα μικρά τους. Όταν έρχονται απέναντι θα προσπαθούν οι μεν να αναγνωρίσουν τους δε για να συνεχίσουν τη μάχη που είχαν αφήσει στη μέση μια άλλη φορά.
  • Κούραση!
  • Κατά τα άλλα ήρθε και ο Στρος-Καν και μας έκανε την καρδιά περιβόλι. Βέβαια οι βουλευτές μας και η κυβέρνηση μας τον πίεσαν πολύ και τον τρόμαξαν. Ναι ,ναι… Τέτοια αφόρητη πίεση δεν πρέπει να έχει δεχθεί ποτέ ξανά.
  • Σε πολύ δύσκολη θέση βρέθηκε ο άνθρωπος.
  • Αυτοί που τον στρίμωξαν κυρίως και αξίζουν πολλά συγχαρητήρια ήταν οι βουλευτές του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Πραγματικά πρέπει να νιώθουμε τυχεροί που έχουμε τέτοιους αντιπροσώπους στη Βουλή.
  • Με μπροστάρη την μετεμψύχωση του Άρη Βελουχιώτη , που ακούει στο όνομα Παναγιώτης Λαφαζάνης , οι βουλευτές του κόμματος έκαναν τη διαφορά. Αποχώρησαν από τη διαδικασία.
  • Ήταν τέτοιος ο τρόμος του Στρος-Καν όταν έμαθε τα νέα , που πραγματικά φτάσαμε κοντά στο να γλιτώσουμε από το μνημόνιο. Λίγο ακόμα ήθελε και ο επικεφαλής του Δ.Ν.Τ. θα το έσκιζε μπροστά στο έκπληκτο κοινό του και θα ζητούσε γονατιστός συγνώμη για όλα τα δεινά που έχουμε περάσει το τελευταίο διάστημα.
  • Δεν πειράζει κ.Λαφαζάνη! Μόνο εσύ είχες το θάρρος να προτείνεις μια τέτοια επαναστατική και ριζοσπαστική κίνηση. Θα δικαιωθείς κάποια μέρα.
  • Και μην ακούς αυτούς που λένε ότι είστε περιφερόμενο τσίρκο με εσένα στο ρόλο της αρκούδας με το ντέφι! Δεν ξέρουν αυτοί!!! Εσείς τα ξέρετε όλα…
  • Απελπίστηκα φίλες και φίλοι!
  • Όπως λέει και ο Μάρκος Βαμβακάρης στο ομώνυμο τραγούδι του. Στο «τραγούδι της ημέρας» σήμερα , από τη φωνή του Γρηγόρη Μπιθικώτση.
  • Καλημέρα! Να περνάτε καλά…
  • Γεια χαρά.

«Καληνύχτα , στο κρεββάτι. Και σας καληνυχτίζουμε…..»

……με πραγματικό rock , με Παύλο Σιδηρόπουλο live από συναυλία το 1989. Γεια χαρά!

«Να μ’αγαπάς…»

Τα λόγια είναι περιττά. Ένα τραγούδι ύμνος στον έρωτα. Από την ταινία «Ασυμβίβαστος» που πρωταγωνίστησε ο «πρίγκηπας».

Αφιερωμένο σε όλους τους νεόπλουτους , σοβαροφανείς και δήθεν.

«Ετούτη η πόλη».

Ένα τραγούδι που σίγουρα θα εκφράσει την άποψη πολλών κατοίκων της Αθήνας για την πόλη τους… Ωραία μελωδία , φοβερός στίχος. Το τραγούδι περιλαμβάνεται στο δίσκο «Άντε και καλή τύχη μάγκες» (1991) που κυκλοφόρησε μετά το θάνατο του Παύλου. Τα μισά κομμάτια του δεν πρόλαβε να τα ηχογραφήσει ο ίδιος και ο δίσκος ολοκληρώθηκε τελικά από τους «Απροσάρμοστους»

 

Τα μπλουζ του πρίγκηπα.

Ο Παύλος σε κάποια περίοδο , που από ότι λένε οι καλύτερα γνωρίζοντες , πρόκειται για τις αρχές της δεκαετίας του 80 , προσπάθησε να «παντρέψει» τη ρεμπέτικη παράδοση με τη μελωδία των μπλουζ. Αν σε αυτή τη μίξη προσθέσεις τη rock και μάγκικη παρουσία του «πρίγκηπα» , τότε το αποτέλεσμα δεν μπορεί να είναι τίποτα λιγότερο από εκπληκτικό.

Το 1992 κυκλοφόρησε ο δίσκος «Τα μπλουζ του πρίγκηπα» , με ηχογραφήσεις από εκείνη την περίοδο. Ο Παύλος δεν ήταν πια μαζί μας , αλλά τα μπλουζ αγαπήθηκαν από πολύ κόσμο και ήταν κάτι διαφορετικό. Προσωπικά ο αγαπημένος μου δίσκος. Εδώ «Η παράγκα του Θωμά»…

«Ύστατη στιγμή».

Ένα τραγούδι του Παύλου που δίχασε. Ένα τραγούδι με προκλητικό στίχο , το οποίο αντιμετώπισε προβλήματα λογοκρισίας για «προσβολή της δημοσίας αιδούς». Από τον δίσκο «Εν Λευκώ»…

«Πρέζες υπάρχουν πολλές. Η ηρωίνη όμως σκοτώνει…»

Η σχέση του Παύλου με τις εξαρτήσεις γνωστή. Δεν φοβήθηκε , ούτε κρύφτηκε ποτέ να δηλώσει εξαρτημένος από την ηρωίνη. Ήξερε ότι αυτοκαταστρέφεται. Ίσως να το πάλεψε αρκετές φορές , ποτέ όμως δεν κατάφερε να βγει από την αλάνθαστη τροχιά του προς το θάνατο.

Προσπάθησε όμως , μέσω της μουσικής του , να πει την αλήθεια. Να περάσει το μήνυμα στην «άγρια» νεολαία του ’80 , ότι η ηρωίνη δεν οδηγεί πουθενά. Ακολουθούν 2 τραγούδια σχετικά με το θέμα… Πρώτα η «Η» από τον δίσκο «Εν Λευκώ» και μετά «Η ώρα του stuff» από τον δίσκο «Φλου».